Depressie en zelfdoding onder jongeren  Ik wist het niet. Ik schrok ervan. Het is namelijk helemaal niet nodig dat dit doodsoorzaak nummer 1 is! Het is héél goed mogelijk om van een depressie af te komen. Echt waar! Makkelijk gezegd? Nee. Makkelijk gedaan? Nee. Maar hier spreekt een ervaringsdeskundige..... En ik zeg je, dat JUIST JIJ één van de meest gelukkige mensen van de wereld kunt worden. Net zoals ik dat godzijdank de laatste 20 jaar heel vaak ben. En net zoals veel van mijn cliënten (jong en oud) dat nu godzijdank zijn.
Ik publiceer deze blog óók, omdat ik eraan bij wil dragen dat depressie uit de taboesfeer gehaald wordt. Depressie is namelijk een dodelijke ziekte waar maar liefst 15 tot 20% van de gehele wereldbevolking (!!!!) op enig moment in zijn of haar leven aan lijdt. En zo hebben er dus nóg veel meer mensen met een depressie te maken, wánt: niemand is alleen en iedereen hoort erbij. Mijn blog draagt er dus tevens ook aan bij dat er meer voorlichting en aandacht in de media aan wordt besteed. Ik vertel je (hieronder) ook een deel van mijn eigen verhaal. Daarnaast nodig ik je uit om naar mij toe te komen als jij hulp nodig hebt, of als één van je kinderen of dierbaren hulp nodig heeft. Laat je helpen. Ik was 23 toen ik me voor het eerst een paar maanden down voelde. Het was winter. Ik zei niks, tegen niemand. Ik schaamde me ervoor en had niet geleerd om over gevoelens te praten. Die mochten er niet zijn. Ik heb geleerd om na te denken. In de zomer ging het weer voorbij. Maar het kwam terug, en het ging niet meer over. Ik was 24 en ik wilde maar één ding: in bed liggen met de dekens over mijn hoofd en huilen. Dat heb ik dan ook een heel jaar gedaan. Maar nog veel liever dan dat: ik wilde dat alles stopte. Ik herkende mezelf niet meer. Tegelijkertijd met de depressie leek er ook een liefde en warmte in mij ontwaakt te zijn, die ik niet in de wereld om mij heen weerspiegeld zag. Er was geen wederkerigheid. Ik dacht: als ik dood ben, dan keer ik vast naar de bron van die liefde terug. Daar wilde ik zijn. Ik heb herhaaldelijk op een dak gestaan, klaar om naar beneden te springen. Maar er gebeurde telkens iets dat me tegenhield. Godzijdank, want mijn depressie bleek een transformator te zijn tot zelfkennis, onvoorwaardelijke liefde, geluk, een prachtige dochter en een droombaan. Life is good. Echt waar. En ik zou graag iedereen willen helpen om dat te ervaren. Een depressie kan niet alleen een heel goed doel dienen, zoals bij mij (authentiek en gelukkig worden) maar ook verschillende oorzaken hebben. Om je een indicatie te geven, zal ik de oorzaken van mijn depressie met je delen:
Mijn depressie was mijn pad naar zelfkennis en van persoonlijke ontwikkeling. Ik ben van niet willen leven gegroeid naar heel veel van mezelf houden, gelukkig zijn en het leven liefhebben. Een van mijn krachten is, dat ik altijd een heel sterk geloof in mijzelf heb gehad. Ik plaatste niemand onder mij en ook niemand boven mij. Mijn wilskracht is altijd leidend geweest. Mijn nieuwsgierigheid ook. Ik werd nieuwsgierig naar mijzelf, naar wat anderen dreef, en naar het hele bestaan. Jij heb vást ook zo'n kracht, of kwaliteit! Iets wat je erbovenop kan helpen. Maar ook als je die nu niet weet, en ook de oorzaak niet kent, nodig ik je uit om bij mij langs te komen. Als aanvulling op je bestaande behandeling, als 1ste contact, of als enige contact. Het maakt niet uit hoe oud je bent. Bel of mail me: 0622272122 of dannynehm@gmail.com Je kunt het niet alleen oplossen!!! Zoek hulp en geef niet op!!!! Voel je je somber, angstig, moe? Is alles als één grote zwarte brei voor je? Heb je het gevoel dat je je in een tunnel zonder licht bevindt? Dat je een berg aan het beklimmen bent waar geen einde aan lijkt te komen? Voel je je zwaar en heb je het gevoel dat je een zware last met je meedraagt? Voel je je eenzaam, ondanks de (vele, liefdevolle) mensen om je heen? Denk jij wel eens na over de dood, of over zelfdoding? Ben jij je terug gaan trekken, of in een isolement geraakt, omdat je: A Geen zin had/hebt om iets te doen B Contact met anderen vermijdt uit schaamte voor jezelf, of uit angst dat je zwak gevonden wordt en er niet meer bij hoort?  Wees niet eigenwijs of bang. Als je denkt dat je tóch niets meer te verliezen hebt, dan kan het ook geen kwaad om je gevoelens met mij, of met de mensen die van je houden, of van wie jij houdt te delen.
Je bent niet alleen, ook al voelt het wel zo. Je bent ook niemand tot last! En áls je dan al rekening wil houden met je omgeving, zoek dan júist hulp. Er is altijd hoop en er is altijd iemand die van je houdt. En zelfs als jij de enige bent die van jou houdt, is hulp zoeken zéér de moeite waard. Life is good. Echt waar! Weet dat angst voor het voelen van gevoelens je juist verlamt. De gevoelens zelf zijn vaak veel minder erg dan de angst voor die gevoelens, of het wegstoppen ervan. Je houdt dan juist alles opgekropt en vast in je systeem. Dus durf te voelen en durf je te uiten. Durf vragen te stellen. Ook als het grote levensvragen zijn, of juist hele kleine vragen. Vragen stellen is nooit raar! Wij bieden jou een liefdevolle, helende, hoopvolle, lichte en veilige omgeving met veel begrip, erkenning, respect en kennis. Je wordt gezien en ondersteund in jouw proces naar heling. Veel liefs van Danny, Dan en Jerry
2 Reacties
Manon Dahler
24/6/2016 12:07:15 am
Marianne Williamson heeft hier een mooi boek over geschreven from tears to triumph! Laat een antwoord achter. |
Archives
Februari 2020
Categories |
RSS-feed
